vrijdag 7 juni 2019

Donderdag 6 juni, zeventiende vakantiedag 2019

We zijn vrij laat wakker maar ja dat heb je als je 's nachts veel kilometers maakt. en om 12.40 vertrekken we.



en om 12.59 je raadt het al worden we stil gezet, hier wordt druk aan de weg gewerkt.



Na vijf minuutjes mogen we weer volgen.



We blijven zo toch de kilometers eraf sturen en de uitzichten blijven adembenemend. om 13.34 passeren we een groep jonge elanden naast de weg, deze gaan onverstoorbaar verder met grazen en zo zie je maar dat ook deze dieren gewend raken aan verkeer wat voorbij komt.



De weg wordt hobbelig en bobbelig dus de snelheid gaat er flink uit. Hoe dichter bij we komen hoe meer het opklaart jaaaa jongens we verheugen ons erop.

We hebben ondertussen wel 100 kleine middel en hele grote tunnels gereden ( lees lang ) maar nu is er eentje waar de ingang zo smal van is dat je niet tegelijk naar binnen en naar buiten kan. We rijden vanuit het licht naar binnen en oei oei oei deze is echt smal ennnn 7 kilometer lang. Nou even de aandacht erbij, Dea even filmen en daar gaan we, bij de ingang van de tunnel staat een bord 30 kilometer per uur maar nauwelijks binnen staat er een bord 70??? Okeeee nou we willen de boel natuurlijk niet ophouden dus toch maar een beetje gas erbij.
Maar zodra we de eerste beste vrachtwagen tegenkomen zet ik hem toch bijna stil tegen de wand en kunnen we elkaar net passeren. Nou ja we hebben beide gelukkig geen last van claustrofobie  want als je deze tunnel hebt gehad kun je dan direct door met je plasje naar de dokter.



we slinger door en stijgen en dalen ongelooflijk hoeveel tunnels en bruggen dit land heeft en dan bedoel ik niet de coentunnel of de brug over het zijkanaal C, nee ellenlange bruggen en tunnels die of stukken afsnijden door de bergen heen of vasteland verbind met de 1000 eilanden. We genieten ervan maar zoals de laatste tunnel hebben we nog niet eerder gehad. 



In het laatste plaatsje voor de klim naar de Noordkaap stoppen we om te tanken en boodschappen te doen. Het is in Noorwegen heel gebruikelijk dat naast elk tankstation een grote supermarkt zit, daar kunnen we hier een voorbeeld aan nemen. 

Bepakt en bezakt gaan we beginnen aan het laatste stukkie, nog 35 kilometer en we zijn er. Na 2 bochten wordt de weg echt een stuk smaller, in Italie rij je dan een pasje maar hier is het de hoofdweg naar de noordkaap.

We klimmen en klimmen, waar wij dachten dat we naar een strand zouden rijden blijkt dat we de bergen in gaan.
Haaaa kijk het bord 25 kilometer, tjaaaa en dan begint het. Er komt een beetje mist opzetten en we passen onze snelheid aan, het lijkt wel wat dikker te worden hmmmmm even de zonnebril erbij ja dan zien we toch wat meer.

hoe hoger we komen hoe dichter de mist. We staan nu bijna stil en ik ben blijk dat ik in de volle wind de camper tussen de 2 lijntjes kan houden die we nog nauwelijks kunnen zien door de mist.

Uit het niets doemt er ineens een tolhuisje op euhhhh wat is dit??? kunnen we niet verder moeten we tol betallen??? er gaat een raam open en we moeten aan de linkerkant passeren. We gaan naar links ik geef gas, maar daar gaat ook een raam open en we moeten stoppen. Het is zo verschrikkelijk mistig wat is er allemaal aan de hand, je ziet geen hand voor ogen en nu dit.

Goed het blijkt het loket te zijn om een kaartje te kopen voor de parkeerplaats hmmm prima ja 2 nachten helemaal goed, en waar moeten we heen hebben jullie een kaart of iets we zijn hier nog nooit geweest en we zien heg nog steg.

Nee hebben we niet maar gewoon ( ja noem het maar gewoon ) de weg volgen en na 50 meter is er aan je linkerhand een parkeerplaats daar mag je staan. we volgen de weg en zien campers opdoemen uit de mist vandaan. we slaan af en zien een plekkie we zetten het spulletje neer maar nee te schuin. we rijden stapvoets verder en hebben geen idee hoe het parkeerterrein eruit ziet .
We vinden nog een plekkie, hey kijk nou het zussie van onze camper. Hier blijven we staan. we horen bij het uitlaten van Uk overal stemmen maar hebben geen idee wat er te zien is en waar het staat.



Na al deze inspanning ben ik dood op en duik m'n nest in. Als ik na een uurtje wakker wordt heb ik barstende koppijn we staan nog teveel achterover en liggen daardoor met ons hoofd naar beneden.
We zien nog steeds niets maar besluiten toch nog een keer te verplaatsen. Ik had nog een plaats gezien naast een caravan waar we volgens mij rechter staan.



Dit wordt het uiteindelijke eindpunt.

's Avonds wordt het zicht beter en zien we een schitterend gebouw met 3 verdiepingen in de berg met 2 bars een souvenirwinkel een bioscoop en een klein museum het is prachtig morgen maar eens uitgebreid bekijken allemaal.
om 03.00 is de mist totaal verdwenen en heb je een prachtig uitzicht over het water en over de bergen. Kijk dit is waar we voor kwamen. Nou morgen de wekker om 09.00 dan gaan we hier eens extra van genieten. 



Je ziet alleen maar rotsen en stenen maar als je goed kijkt zijn hier ook plantjes bezig om weer bloemen te krijgen. Als je staat er voor je uitkijkt is dit nauwelijks waar te nemen. Maar zodra je er een beetje op let is er overal leven om je heen. En dan bedoel ik geen feest vierende Duitsers.

 

We zitten nu 284 meter hoog.
de temperatuur is gedaald naar 2 graden en we hebben vandaag 214 kilometer gereden. 

Dit is zeg maar het eindpunt van de heenreis, vanaf nu zullen we ons weer zuidwaarts gaan bewegen. Ik ken iemand die dit niet erg vind. Heeft 4 poten is bruin/wit en weegt net 2 kilo. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten